Imperfect

The imperfect, often inaccurately called the imperfect tense in the classical grammars of several Indo-European languages, denotes a grammatical combination of past tense and imperfective aspect, and so may be more precisely called past imperfective.[1] In English, the term refers a form of the verb that combines past tense with similar aspects, such as incomplete, continuous, habitual, or coincident with another action.

Contents

Etymology

"Imperfect" comes from the Latin imperfectus "unfinished",[2] because the imperfect expresses an ongoing, uncompleted action. The Ancient Greek term was paratatikós "prolonged".[3]

Examples

Indo-European languages

English

In English, the imperfect or past continuous tense is manifested in the verb phrases:

"Eating" and "eat" are non-finite verbs used to complete the sentences above. Although these non-finite verbs show the action in the sentence, they themselves do not have tense. The tense is indicated by the form of "to be" ("was") or the phrase "used to." The imperfect is contrasted with the simple past tense, in this case "I ate...."

"Would" can also be used for the imperfect. In the sentence "Back then, I would eat early and would walk to school...." In this context, "would" signifies not the conditional mood, but rather repeated past actions of imperfect in English,[4][5] and one must use care when translating to other languages.

In modern linguistics, and especially in TEFL contexts, it is more commonly referred to as the "past continuous" or the "past progressive" tense.

Romance languages

Latin

Conjugation of the imperfect indicative:

  parāre docēre legere capere scīre esse
ego parābam docēbam legēbam capiēbam sciēbam eram
parābās docēbas legēbās capiēbās sciēbās erās
is parābat docēbat legēbat capiēbat sciēbat erat
nōs parābāmus docēbāmus legēbāmus capiēbāmus sciēbāmus erāmus
vōs parābātis docēbātis legēbātis capiēbātis sciēbātis erātis
parābant docēbant legēbant capiēbant sciēbant erant

Notes:

In Romance languages, the imperfect is generally a past tense. Its uses include representing:

English equivalent French Spanish Italian Portuguese Romanian
to love aimer amar amare amar iubire
to desire désirer desear desiderare desejar dorire
to want vouloir querer volere querer vrere
to prefer préférer preferir preferire preferir preferare
to hope espérer esperar sperare esperar sperare
to feel sentir sentir sentire sentir simțire
to regret/lament regretter lamentar rimpiangere lamentar regretare
to be être ser/estar essere ser/estar fire
to be able to pouvoir poder potere poder putere
to be familiar with connaître conocer conoscere conhecer cunoaștere
to know (as a fact) savoir saber sapere saber știre
to believe croire creer credere acreditar credere
to think penser pensar pensare pensar gândire
to imagine imaginer imaginar immaginare imaginar imaginare
to stand/stay rester quedar stare ficar/estar stare

A common mistake of beginners learning a Romance language is putting too much emphasis on whether the time the action occurred is known. This generally does not affect how the imperfect is used. For example, the sentence "Someone ate all of my cookies." (when translated) is not a good candidate for the imperfect. Fundamentally, it is no different from the sentence "We ate all the cookies." Note this fails the repeatability requirement of the imperfect, as it is only known to have happened once. On the other hand, the sentence "I used to have fun in the 1960s." is a good candidate for the imperfect, even though its period is known. In short, knowing when an action occurred is not nearly as important as how long it occurred (or was and still is occurring).

French

To form the imperfect for French regular verbs, take the present tense e.g. "nous " (we) form, subtract the -ons ending, and add the appropriate ending (but the forms for être, whose "nous" form does not end in -ons, are formed differently):

je -ais
tu -ais
il -ait
nous -ions
vous -iez
ils -aient

Examples:

  parler choisir vendre être commencer manger étudier
je parlais choisissais vendais étais commençais mangeais étudiais
tu parlais choisissais vendais étais commençais mangeais étudiais
il parlait choisissait vendait était commençait mangeait étudiait
nous parlions choisissions vendions étions commencions mangions étudiions
vous parliez choisissiez vendiez étiez commenciez mangiez étudiiez
ils parlaient choisissaient vendaient étaient commençaient mangeaient étudiaient

Usage:

1. Habitual actions or states of being

2. Physical and emotional descriptions: time, weather, age, feelings

3. Actions or states of an unspecified duration

4. Background information in conjunction with the passé composé

5. Wishes or suggestions

6. Conditions in "si" clauses

7. The expressions être en train de and venir de in the past

Notes:

Italian

Conjugation of the imperfect indicative:

  avere essere parlare credere finire dire opporre
io avevo ero parlavo credevo finivo dicevo opponevo
tu avevi eri parlavi credevi finivi dicevi opponevi
lui aveva era parlava credeva finiva diceva opponeva
noi avevamo eravamo parlavamo credevamo finivamo dicevamo opponevamo
voi avevate eravate parlavate credevate finivate dicevate opponevate
loro avevano erano parlavano credevano finivano dicevano opponevano

Notes:

Romanian

Conjugation of the imperfect indicative:

  cânta(re) crede(re) plăcea (plăcere) dormi(re) fi(re)
eu cântam credeam plăceam dormeam eram
tu cântai credeai plăceai dormeai erai
el/ea cânta credea plăcea dormea era
noi cântam credeam plăceam dormeam eram
voi cântați credeați plăceați dormeați erați
ei cântau credeau plăceau dormeau erau

Notes:

Spanish

In Spanish, the imperfect can be called the imperfecto or the copretérito. Conjugation of the imperfect indicative:

  hablar comer insistir ir ser ver
yo hablaba comía insistía iba era veía
hablabas comías insistías ibas eras veías
él hablaba comía insistía iba era veía
nosotros hablábamos comíamos insistíamos íbamos éramos veíamos
vosotros hablabais comíais insistíais ibais erais veíais
ellos hablaban comían insistían iban eran veían
Portuguese

In Portuguese, the imperfect indicative, called "pretérito imperfeito", is quite similar to Spanish. However, is important to remember that in the informal Brazilian Portuguese, the pronouns "tu" and vós" are often replaced respectively by "você" and "vocês", and then the verb is conjugated like the third person.

  cantar bater partir pôr
eu cantava batia partia punha
tu cantavas batias partias punhas
ele/você cantava batia partia punha
nós cantávamos batíamos partíamos púnhamos
vós cantáveis batíeis partíeis púnheis
eles/vocês cantavam batiam partiam punham

Persian

Like all other past tenses, imperfect is conjugated regularly for all verbs. Formation: [preverb] + mi- + past stem + past ending

Conjugation of the imperfect indicative
  raftan (to go) kâr kardan (to work)
1st sg. miraftam kâr mikardam

Slavic languages

Most Slavic languages have lost the imperfect, however it is preserved in Bulgarian and Macedonian. It is also officially retained in Serbo-Croatian but considered old-fashioned and restricted to older literature, poetic and stylistic reasons.

Turkish

Turkish has separate tenses for past continuous and imperfect. To form the past continuous tense for Turkish verbs, after removing the infinitive suffix (-mek or -mak), take the present continuous tense suffix "-yor" without personal suffixes, and add the ending for the simple past plus the appropriate personal suffix:

ben -yordum
sen -yordun
o -yordu
biz -yorduk
siz -yordunuz
onlar -yorlardı

Examples:

  gelmek gitmek ağlamak beklemek toplamak söylemek satmak
ben geliyordum gidiyordum ağlıyordum bekliyordum topluyordum söylüyordum satıyordum
sen geliyordun gidiyordun ağlıyordun bekliyordun topluyordun söylüyordun satıyordun
o geliyordu gidiyordu ağlıyordu bekliyordu topluyordu söylüyordu satıyordu
biz geliyorduk gidiyorduk ağlıyorduk bekliyorduk topluyorduk söylüyorduk satıyorduk
siz geliyordunuz gidiyordunuz ağlıyordunuz bekliyordunuz topluyordunuz söylüyordunuz satıyordunuz
onlar geliyorlardı gidiyorlardı ağlıyorlardı bekliyorlardı topluyorlardı söylüyorlardı satıyorlardı

Notes:

To form the negative of the past continuous tense, the negation suffix "-ma/-me", which becomes "-mi", "-mı", "-mu", or "-mü" because of the closed auxiliary vowel and the vowel harmony, must be added before "-yor".

Examples:

  gelmek gitmek ağlamak beklemek toplamak söylemek satmak
ben gelmiyordum gitmiyordum ağlamıyordum beklemiyordum toplamıyordum söylemiyordum satmıyordum
sen gelmiyordun gitmiyordun ağlamıyordun beklemiyordun toplamıyordun söylemiyordun satmıyordun
o gelmiyordu gitmiyordu ağlamıyordu beklemiyordu toplamıyordu söylemiyordu satmıyordu
biz gelmiyorduk gitmiyorduk ağlamıyorduk beklemiyorduk toplamıyorduk söylemiyorduk satmıyorduk
siz gelmiyordunuz gitmiyordunuz ağlamıyordunuz beklemiyordunuz toplamıyordunuz söylemiyordunuz satmıyordunuz
onlar gelmiyorlardı gitmiyorlardı ağlamıyorlardı beklemiyorlardı toplamıyorlardı söylemiyorlardı satmıyorlardı

Notes:

To form the interrogative of the past continuous tense, after adding "-yor", add the question "suffix" "-mu", which is written as if it was a separate word even though it's not counted as one. "-du" and the personal suffixes are added to the question "suffix", not to "-yor":

ben muydum?
sen muydun?
o muydu?
biz muyduk?
siz muydunuz?
onlar -lar mıydı

Examples:

  gelmek gitmek ağlamak beklemek toplamak söylemek satmak
ben geliyor muydum? gidiyor muydum? ağlıyor muydum? bekliyor muydum? topluyor muydum? söylüyor muydum? satıyor muydum?
sen geliyor muydun? gidiyor muydun? ağlıyor muydun? bekliyor muydun? topluyor muydun? söylüyor muydun? satıyor muydun?
o geliyor muydu? gidiyor muydu? ağlıyor muydu? bekliyor muydu? topluyor muydu? söylüyor muydu? satıyor muydu?
biz geliyor muyduk? gidiyor muyduk? ağlıyor muyduk? bekliyor muyduk? topluyor muyduk? söylüyor muyduk? satıyor muyduk?
siz geliyor muydunuz? gidiyor muydunuz? ağlıyor muydunuz? bekliyor muydunuz? topluyor muydunuz? söylüyor muydunuz? satıyor muydunuz?
onlar geliyorlar mıydı? gidiyorlar mıydı? ağlıyorlar mıydı? bekliyorlar mıydı? topluyorlar mıydı? söylüyorlar mıydı? satıyorlar mıydı?

Notes:

Semitic languages

Semitic languages do not have an imperfect, but the terms 'perfect' and 'imperfect' are commonly seen for imperfective and perfective.

Dravidian languages

Malayalam

In Malayalam (verbs are never conjugated for grammatical person, which is indicated by a pronoun), there are two indicative imperfects, corresponding exactly with English:

1 -ഉകയായിരുന്നു (ukayāyirunnu) endings (... was...), for example:
ഓടുകയായിരുന്നു (ōṭukayāyirunnu) ... was running
2 -ഉമായിരുന്നു (umāyirunnu) endings (... used to ...), for example:
ഓടുമായിരുന്നു (ōṭumāyirunnu) ... used to run

To make a verb in the imperfect negative, add അല്ല് (all) after the ഉകയ (ukaya) part of the ending for the "was doing" imperfect. For example, ഓടുകയല്ലായിരുന്നു (ōṭukayallāyirunnu) (...was not running). To do the same for the "used to do" imperfect, take off the ഉമ (uma) from the ending and add അത്തില്ല (attilla) instead. For example, ഓടത്തില്ലായിരുന്നു (ōṭattillāyirunnu) (...didn't use to run)

References